Prolog

Michelle:

Scorpions - Rhythm Of Love

Była sobie dziewczynka z dobrego domu - Michelle. Poznała gwiazdę rocka - Duffa - w której zakochała się na zabój. Między nimi jedynie rodzice dziewczyny, a epizodycznie narkotyki czy alkohol. Czasem też pojawiał się ktoś trzeci - Slash. Jednak wiedziała o nim tylko ona. Pragnę wspomnieć, że Slash wolny bynajmniej nie był, a co zabawne jego dziewczyna - Emily - była najlepszą przyjaciółką Michelle.

Jak na prawdziwego przyjaciela przystało Slash dla zasady posuwał dziewczynę swojego najlepszego kumpla. Pomyślicie pewnie, że ona nie chciała, że się broniła. Oczywiście, broniła się tak bardzo, że aż w ogóle. Narkotyki wyżarły jej mózg i prawdopodobnie przez to nie widziała w tym nic złego i regularnie oddawała się kumplowi z kapeli swojego chłopaka.

Jeżeli już o kumplu z kapeli mowa, w tej historii pojawia się także wokalista - Axl. Przebiegła, ruda wiewióra zawsze wiedziała, jak dopiąć swego i dostać to, czego chciała. Pewnego pięknego dnia zachciało mu się Michelle. Nie muszę chyba tłumaczyć, co było dalej. Z resztą to dość pokręcona sytuacja.

W tym opowiadaniu był jasny punkt, a nawet dwa. Jeden nazywał się Steven, a drugi Izzy.

Steven był wiecznie uśmiechniętym blond pudlem, Izzy tajemniczym dilerem. No i cóż więcej o nich wspomnieć? Może tyle, że jasny punkt Stradlin znalazł bratnią duszę - równie cichą Alice.

Wracając do historii: pewnego pięknego dnia Slash przejrzał na oczy. Zadał sobie to kurewsko trudne pytanie "Na cholerę ja ich wszystkich ranię i okłamuję?!" i podjął najtrudniejszy krok w życiu, który skończył się nie najlepiej nie dla niego, a dla Michelle.

I tu, w tym właśnie momencie przerwę. Bo właśnie w tym momencie coś się kończy. Może w dalszym opowiadaniu nie dostrzeżecie żadnej różnicy-  seks, narkotyki, alkohol, imprezy, zdrady, muzyka, namiętność, uczucia, nienawiść - wszystko na swoim miejscu, ale dla mnie właśnie wtedy się coś skończyło.

Na początku byłam grzeczną dziewczynką, a pod koniec moich poprzednich opowieści zimną suką która rani swojego najukochańszego chłopaka i przyjaciółkę której tyle zawdzięcza. W chwili w której Slash stwierdził, że "z nami koniec" przekonałam się, że jednak mam uczucia i nie jestem suką, a przynajmniej nie zimną suką. Wcześniej, a dokładnie w okresie romansu z Slashem, żyłam w przekonaniu, że to ja trzymam wszystko w garści, że pierwszy raz w życiu to ja rządzę, a z tej kruchej dziewczyny którą byłam przedtem nic nie zostało. W brutalny sposób przekonałam się jednak, że nie: że nigdy nie miałam niczego pod kontrolą, a płaczliwa i wrażliwa dziewczynka nadal we mnie jest. A potem, jak z resztą się dowiecie, moje życie to wzloty i upadki, mniejsze i większe. Do tych czas raczej górowałam, a wszelkie wahania były niewielkie, ale od tej chwili miało się to zmienić.

I właśnie dlatego chcę zacząć wszystko od nowa, a tamto, co opowiadaliśmy Wam wcześniej, to nic nie warte bzdury opowiedziane w myśl słów ojca, który zawsze mawiał, że o źródle trzeba pamiętać.

_________________________________________________

Taaak.. I oto prolog.
A już za niedługo pojawi się pierwszy rozdział.
Żeby nie przedłużać: dziękujemy za przeczytanie i serdecznie zapraszamy do komentowania.
Jak pamiętacie początki są najtrudniejsze, a to bądź co bądź nasz początek. Z góry gorąco dziękujemy za każdą waszą opinię. :)

PS. Jeżeli chcecie być informowani o dalszych rozdziałach uwzględnijcie to proszę w komentarzu.

Michelle & Ola Gunses